Eigenlijk mag je je niet elke dag wegen; het liefst zien ze bij de WW dat je je personenweegschaal wegdoet en je je gewoon laat verrassen door iedere week op hetzelfde tijdstip te komen wegen. Ik kan me dat ook wel voorstellen, want de fluctuaties van dag tot dag kunnen aanzienlijk zijn. Dat weet ik omdat ik me niet helemaal aan hun richtlijnen hou en iedere ochtend de stand van zaken bekijk…

Het is wel zo dat ik heel goed snap dat er fluctuaties zijn en ik zie ook dat ik soms de ene dag gewoon een kilo of meer zwaarder ben dan de dag ervoor. Die kilo is dan ook weer plotsklaps verdwenen dus daar maak ik me niet te druk om. Mij gaat het meer om het zien van een nieuw laagterecord. Dat is dan meestal de dag erna weer hoger dus ik weet dat dat niet direct beklijft, maar het tekent het feit dat er langzaam aan toch beweging naar de goede kant aan zit te komen. Dat motiveert om vol te houden en er eventueel zelfs nog een schepje bovenop te doen.

Sommige weken echter is het een frustrerende zaak. Voor mijn gevoel ben ik behoorlijk braaf geweest deze week. Mijn grootste uitschieter was het etentje met mijn team afgelopen weekend, maar toen heb ik tonijn als voorgerecht genomen en hertenbiefstuk als hoofdgerecht (wel met saus, maar het was een rode saus en die zijn beter dan witte), een matige portie patat, veeeeeel spruitjes en alleen kofie als toetje. Verder heb ik er maar twee glaasjes wijn bij gedronken en had ik voor het etentje een intensieve basketball wedstrijd. Kortom: ik heb best weer een nieuw laagterecordje verdient. Maar helaas… het blijft vrij stabiel nog boven het laagterecord van vorige week hangen.

Gisteren heb ik sushi’s gegeten en poffertjes toe. Dat doen we bijna nooit als toetje (ik neem zelden een toetje als we gewoon thuis eten) maar deze week komt er een verrassing op de cursus werd me verteld. De vogeltjes op het internet hebben me in het oor gefluisterd dat die verrassing de introductie van een nieuw weightwatchers systeem is. Iedere zoveel jaar verandert het systeem, dus dat zou best kunnen – en als bonus voor inschrijven dit jaar kreeg je een boodschappengids dus toen had ik al geconcludeerd dat ze waarschijnlijk bang waren daarmee te blijven zitten.

Het enige nieuwe systeem dat er de afgelopen tijd in de andere landen is geïntroduceerd is het ‘core’ systeem. Dat betekent dat je van een aantal kernprodukten (mager vlees, ongezoet fruit, bonen en dat soort dingen) zoveel mag eten als je wilt, omdat je eigenlijk uiteindelijk moet leren om je niet vol te proppen maar op tijd met eten te stoppen. Onbeperkt pasta of aardappels mag ook, maar maximaal één keer per dag. Als aanvulling krijg je dan een wekelijks budgetje punten dat je op mag maken aan extra’s.

Op zich heeft dat voordelen, want het is eenvoudiger voor veel mensen. Ik heb alleen uit de verhalen elders de indruk dat een wijntje vrij duur wordt en dat boterhammen ook een aanslagje op het budget zijn. Het komt wat minder koolhydraatvriendelijk over, of eigenlijk richt het zich meer op de glycemische index van de koolhydraten om hun puntenprijs vast te stellen.

Donderdag weet ik meer en dan weet ik ook of je, net als in andere landen, mag kiezen tussen overstappen of punten blijven gebruiken. Tot die tijd blijft het roddel- en giswerk; maar het leek me wel een goed plan om de voorraad kant-en-klare poffertjes vast uit de weg te hebben. Natuurlijk wel keurig ingebudgetteerd, ik blijf mijn best doen om weer een nieuw cijfertje op de weegschaal te laten verschijnen.