De lange stilte was natuurlijk geen goed teken. Ik had al geschreven dat ik last had van schildklier-perikelen en dat ik daardoor trage darmen had, wat een negatief effect had op afvallen. Omdat ik al redelijk gezond eet moet ik ook veel bewegen om af te kunnen vallen en dat werd heel moeilijk deze zomer. De grachtenloop (5 km hardlopen) heb ik net gered, maar het was al geen mooi gezicht, en mijn conditie verslechterde snel. Zonder sporten, zonder fut en zonder uigebreid gezond koken ging het heel hard en ik ben dus ongeveer een kilo per week aangekomen – 15,4 kg in totaal.

In de tussenliggende periode ben ik wel steeds wat meer schildklierhormoon gaan slikken en eind oktober voelde ik me eindelijk weer een beetje mezelf. Het basketball seizoen was weer begonnen en mijn conditie was gruwelijk slecht, maar ik had er in ieder geval weer zin in. De weegschaal stond weer boven de 120 kg en daar baalde ik enorm van. Kortom: de hoogste tijd om weer aan de slag te gaan met afvallen en dus ook met dit blogje.

Inmiddels zijn we drie weken verder en ben ik 3,3 kg afgevallen, dus dat is een goed begin. Ik moet nog wel een oplossing zoeken voor het feit dat ik geen weightwatchersclub meer heb. Misschien ga ik WW-online uitproberen, voor de broodnodige steun en tips. Maar eerst dit blogje maar weer nieuw leven inblazen en trouw iedere week op de weegschaal gaan staan.