Dit weekend waren we op bezoek bij mijn schoonfamilie in Brussel. Aangezien schoonmamma vooral wil laten merken dat ze dat fijn vindt door veel lekkers te halen en ze sowieso al Engels en niet mager koken is dat altijd weer een hobbeltje op het afvalpad.

Eigenlijk wilden we voor zaterdag zelf koken en het eten meenemen, maar ze belden dat dat niet nodig was. Daar aangekomen bleek ook dat schoonzus een heerlijke vruchtencake had gebakken en kregen we meteen een lekker glas wijn in handen, dus dat begon al goed. De wijn heb ik braaf tot drie glaasjes per dag weten te beperken (dat is best knap, want schoonbroer vult steeds stiekem bij), we zijn helemaal uit de snoepjesla gebleven (de heerlijke Engelse fudge die we mee terug moesten nemen moet Tim maar meenemen naar zijn werk) en de overheerlijke cakejes waar ik nooit nee tegen kan zeggen heb ik bewaard voor het toetje op dag twee. Dan beperkt ik de schade enigzins omdat ik dat geen toetje neem… toch??

De tweede dag kwam de verkoudheid die er al een paar dagen aan zat te komen in volle hevigheid opzetten. Voordeel is dat ik dan minder eet, maar dat betekent ook dat ik dus moeilijk zal kunnen sporten deze week, omdat ik me zo beroerd voel. Ik hoop dat én een weekend Brussel én niet kunnen sporten niet betekent dat ik gelijk ben aangekomen komende weeg-donderdag. Voorlopig duim ik dus dat de kou snel naar gewoon acceptabel verkouden verandert zodat ik toch nog wat kan gaan sporten.