Eigenlijk hoor je je natuurlijk alleen bezig te houden met de punten in je weightwatchersbudgetje, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik daar niet alleen naar kijk bij het beoordelen hoe slecht een overtreding is. Natuurlijke dingen vind ik bijvoorbeeld minder echt dan chemisch bewerkte dingen.

Afgelopen weekend heb ik drie dagen lang een paar uur per dag heel hard gewerkt om een huisje op te knappen. Het recreatiebungelowtje van mijn overleden moeder moest dringend in bewoonbare staat worden gebracht en aangezien het door de laatste klusser bijna een jaar geleden erg abrupt in de steek werd gelaten was dat geen sinecure. Bij aankomst vonden we een grote puinhoop, tot en met diverse ingedekte koffiekopjes op tafel en beschimmelde borden in de kapotte vaatwasser aan toe. Maar aan het eind van de drie dagen zag het er al weer behoorlijk bewoonbaar uit. Ik zal een paar fotootjes onderaan dit postje zetten.

Dat harde werken is niet altijd zo inspannend dat ik er bonuspunten mee verdien. Ik heb ruim twee uur een vriezer en koelkast ontdooit en uitgebreid schoongemaakt. Daar zweette ik een stuk minder bij dan toen ik de dag erna de bakstenen muur hielp verven, maar ik was na afloop net zo moe.

Toen we ontdekten dat de frietkraam een kilometertje van het huisje vandaan heerlijk zelfgemaakte friet verkocht met Belgische mayonaisse (niet zo zoet) en stoofvlees, en zelfgemaakte hamburgers waren we snel verkocht. Ik heb vervolgens twee dagen zwaar gezondigd, maar na hard werken en dan ook nog met zelgemaakte spullen voelt dat toch minder erg. Ik maar er dus maar ‘gezondigen’ van.

Gelukkig bestond niet het hele weekend uit proeven van verboden vruchten. Vrijdag hielp mijn dierbare echtgenoot niet bij het klussen, maar had hij thuis wel een nieuw weightwatchersrecept gemaakt. Een vegetarische linzenschotel die wel vulde maar die weinig punten kostte. Als ik een dezer dagen tijd heb zal ik daar het recept van posten.