Dit blog heeft door allerlei omstandigheden lang stil gelegen. Ik heb inmiddels alweer twee grote afvalpogingen achter de rug, maar ik kwam maar niet onder de 100 en eindigde steeds weer op hetzelfde gewicht of hoger. Daarbovenop kwam ook dat ik beginnende suikerziekte kreeg en daardoor last van allerlei kwaaltjes die met slechte bloedsomloop en met hoog gewicht te maken hebben. Toen ben ik er maar eens heftig op gaan studeren; wat zeiden de studies, wat werkt het beste en hoe kan ik een keuze maken die WEL vol te houden is.

Dat is geen vrolijke kost. Er zijn allerlei mechanismes aan het werk die ervoor zorgen dat je lichaam je zo snel mogelijk terug krijgt op het dikste punt en iedere afvalpoging maakt het daar weer een stukje effectiever in. Dus als je echt af wilt vallen moet je ofwel heeeeeeeel langzaam afvallen (2 kg per jaar of zo) ofwel zo gedisciplineerd dat je de rest van je leven kan blijven eten zoals tijdens je dieet. Als ik nu 4 keer in de week patat at en de andere 3 keer pizza dan kan ik gezondere keuzes maken, maar als je al redelijk gezond eet maar vooral te veel wordt het moeilijker. Mij is het in ieder geval in de 7½ jaar dat ik dit blog bijhoud niet gelukt en ik ben niet de enige want wetenschappelijke studies en metastudies concluderen dat er maar 3-7% van de mensheid is die veel gewicht kan verliezen en dat langer dan 5-10 jaar eraf kan houden. Het enige middel dat echt langdurig effect heeft is vrij drastisch; een maagverkleining.

Dat was een hele grote stap natuurlijk, dus daar heb ik lang over moeten denken. Allereerst voelt het zwak, want je moet het zelf toch kunnen doen – maar ik wist niet dat volhouders maar zo’n klein percentage van de afvallers was. Ik ben bang dat ik gewoon bij de 95% hoor die niet jarenlang gedisciplineerd kan blijven zonder dat ik daar hulp bij heb. En een GBP (gastric bypass aka maagverkleining) is een hulpmiddel want uiteindelijk moet je zelf nog steeds de rest van je leven letten op wat je naar binnen krijgt.

Dat het voor de rest van je leven is, is ook eng. Als je het doet kun je niet meer terug dus je zult de rest van je leven de nadelen op de koop toe moeten nemen. Niet meer tegelijkertijd eten en drinken (pas een half uur na het eten mag je weer drinken), ziek kunnen worden van teveel vet of suiker, sneller en onverwachter zwaar dronken dus niet meer onbezonnen aan het bier op een feestje, altijd langzaam eten en heel goed kauwen, veel eetmomenten inlassen, vitaminepillen slikken de rest van je leven, eiwitten tellen de rest van je leven…. Dat is best angstaanjagend allemaal. Maar tegelijkertijd; als ik naar de afgelopen 15 jaar kijk dan ben ik ook nu *altijd* met eten bezig. Wat, wanneer, hoeveel, je schuldig voelen als je iets slechts neemt en de hele dag door nadenken en beslissen wat je wel of niet eet/drinkt. Echt relaxed leven zonder nadenken over consumpties zit er al heel lang niet meer in, en nu heb ik bij al dat nadenken ook al die gezondheidsklachten nog, terwijl sporten en bewegen mede daardoor steeds moeilijker worden.

Die gezondheidsklachten spelen ook een grote rol. Enerzijds dacht ik eerst dat snijden in een gezond lichaam toch eigenlijk heel raar is. Maar mijn lichaam is niet gezond natuurlijk. Het overgewicht is invalidiserend, mijn gewrichten doen steeds meer pijn, ik loop steeds vaker bij de fysiotherapeut met klachten die sterk samenhangen met hoe zwaar ik ben en ik ben al drie keer begonnen met een sport waarbij ik na een tijd afhaakte omdat het te pijnlijk was of mijn buik teveel in de weg zat. En dat is met beginnende suikerziekte, waar op termijn ook meer gezondheidsschade uit voorkomt. Kortom: na lang wikken en wegen en veel studeren lijkt dit de beste oplossing te zijn.

In mei ben ik dus begonnen met een intake traject bij het slotervaart ziekenhuis. Langs de chirurg, langs de dietiste, langs de psycholoog, langs de internist, bloed- en urineonderzoek. Ik moet minstens 16 kilo afvallen voor ik geopereerd kan worden maar daar is sinds mei gelukkig al 10 vanaf. En vandaag heb ik gehoord dat het team besloten heeft dat ik mijn schildkliermedicatie iets moet verlagen maar dat ik als dat het gewenste effect heeft vanaf 25 augustus in aanmerking kom voor een GBP. Spannende tijden dus.

Daar leek het wel een beetje op tenminste, zomaar weer een maandje weg. Ik had moeite met weer omschakelen naar braaf weightwatchen, thuis hadden we een aantal zieken, ik had een begrafenis van een oom waar ik een paar dagen van van slag was, ik had een wortelontsteking waar ik flink voor onderhanden moest worden genomen bij de tandarts, Nederland had inene 2 weken echte winter waardoor boodschappen en cursus volgen ingewikkeld werd…

Tussendoor dacht ik dat ik wel ongeveer een beetje bij kon houden wat ik at, zonder fanatieke schrijverij. Dat ging een beetje met ups en downs, maar alles bij elkaar ben ik die maand toch weer een beetje afgevallen. 122,2 gaf de weegschaal vanmorgen aan dus dat is 1,6 kg minder dan vorige maand en in totaal ruim 9 kg minder dan toen ik begon met WW in oktober.

Deze week hoop ik nog een paar dagen goed mijn best te doen want komende week gaan we weer naar Engeland voor de familie dus dan wordt het weer ingewikkeld om goed te blijven weightwatchen. Kijken of ik dit keer in ieder geval wat actiever bezig kan zijn en duimen voor een week zonder schoonmother in het ziekenhuis en zonder de hele dag door regen.

Verder ben ik me de afgelopen tijd ook wat meer op lunchtijd gaan richten. Door een discussie op twitter raakte ik geïnteresseerd in ‘bento’; de japanse manier van lunchbox maken. Veel gezonde dingen, kleurrijk, gedecoreerd en daardoor leuk om op te eten en tegelijk even stil te staan bij wat je eet. Ook een mooie manier om je restjes en kliekjes te gebruiken – vaak vind ik dat eigenlijk te weinig om te bewaren maar als je een doosje volpropt met siliconen cupcakevormpjes met allerlei kleine restjes is het juist snel teveel en te groot.

Ik ben natuurlijk een absolute beginner, heb er zelfs nog maar één gemaakt, maar dat beviel zo goed dat er vast meer volgen. Het is natuurlijk ook prima te doen met weightwatchers en kan me ook goed helpen bij telvrije dagen schat ik zo in. Wordt vervolgd dus 🙂

Gisteren hebben we dus de eerste telvrije dag uitgeprobeerd. Ik had volkoren roggebrood gekocht, want dat was het enige brood in de groene sectie waar we die dag uit moesten eten. Verder veel groente, en de vetvrije griekse yoghurt. De rest moesten we maar improviseren en opzoeken, daar is zo’n eerste uitprobeerdag tenslotte ook voor bedoeld.

Dat viel dus behoorlijk tegen. Het ontbijt ging nog prima. o%Vet Griekse yoghurt met frambozen is lekker en met een banaantje erbij voor de vulling geeft het een voldaan gevoel. Maar bij de lunch werd het ingewikkeld. Ik had roggebrood met ham, maar zelfs met 2 plakjes ham proef je de ham eigenlijk niet, zeker niet als je er gezellig wat tomaat en komkommer op hebt gelegd. De tweede plak brood belegden we met bliktonijn. Dat smaakte al wat beter, maar ik wist wel gelijk weer waarom ik roggebrood alleen met kaas echt heerlijk vind. En kaas zit niet in de groene lijst…

Diner was kip gemarineerd in Indiase kruiden en yoghurt, met rijst en sperziebonen. Was heel lekker, hadden we ook op niet-telvrije dagen kunnen eten.

Maar tussendoor had ik wel steeds honger, en vullende tussendoortjes waren er niet veel. Fruit vult maar eventjes en ik kan toch moeilijk de hele dag bananen eten. Ik had nu 24 pistachenoten, die ik gebruikte voor de 2 porties plantaardige vetten die je op je telvrije dag moet nemen. Ook lekker maar niet heel erg vullend…

‘s Avonds in bed lag ik dus nog erg te rammelen en uiteindelijk heb ik gewoon een roggebroodje met kaas genomen. Dát vulde wel – en die 2 punten uit het weekbudget kan ik wel hebben. Maar ik had deze eerste keer eigenlijk gewoon zonder extra’s gepland.

We gaan het volgende week gewoon nog een keer proberen, dan zal ik me beter voorbereiden (maaltijdsalade voor de lunch, vooraf eieren koken als tussendoor snack). Maar deze eerste indruk is dat het vooral voor mensen met een laag dagbudget handig kan zijn, of voor dagen met een fondue of barbeque. Als je een redelijk hoog dagbudget hebt (zoals ik met mijn 40 propoints) ga je er snel op achteruit.

Gisteravond inderdaad op cursus bevestigd gekregen wat mijn weegschaal me had toegefluisterd: iets meer dan 2 kg erbij. We beginnen dus op 123,8 kg (nog steeds 7,9 kg minder dan in oktober).

Dat nieuwe begin komt met een aanpassing in het weightwatcherssysteem. Een aanvulling eigenlijk, want het propointssysteem blijft zoals het is. Maar je mag nu, als je wilt, dagen ‘telvrij’ nemen. Normaal gesproken tel je de propoints van alle voedingsmiddelen en let je op dat je genoeg van alles binnen krijgt (groente, fruit, calcium, vetten). Sommige van die voedingsmiddelen hebben een ‘groene’ indicatie, omdat ze extra gezond zijn of extra verzadigend. Mager vlees, vis, volkorenprodukten, bijna alle soorten groente en fruit.

Op de dagen dat je ‘telvrij’ neemt moet je wel op blijven schrijven wat je eet (dat houdt ons op het juiste pad) maar hoef je de punten niet te tellen. Twee porties plantaardig vet krijg je gratis ook al zijn ze niet groen, omdat je dat iedere dag binnen moet krijgen. Maar alles dat niet ‘groen’ is moet je van je weekbudget van 49 propoints afhalen. Alles dat de groene indicatie heeft mag je eten tot je normaal verzadigd bent.

het klinkt heel ingewikkeld, maar het is dus eigenlijk op die dagen heel makkelijk om op die dagen koolhydraatarm en eiwitrijk te eten – en je mag zoveel telvrije dagen nemen als je wilt. Je moet alleen goed in je hoofd hebben wat er op die groene lijst staat. We moeten dus deze dag minstens één telvrije dag inplannen om te oefenen. Morgen of overmorgen gaan we dat eens uitproberen!

De week voor kerst ging al fout, maar rond de jaarwisseling werd het helemaal een ramp. We vierden kerst bij mijn schoonfamilie in Engeland: oma die deze maand 89 wordt en mantelverzorgende schoonzus. De planning was om er een week te zijn rond kerst en dan hier in Nederland de tweede vakantieweek & oudjaar te vieren.

Die ene week is al moeilijk om op je eten te letten. De familie is blij dat we er zijn dus die willen ons verwennen en kopen allerlei dingen die we lekker vinden. Verder wonen ze in Cornwall in een klein dorp (fivelanes) zonder winkels en met beperkte wandelmogelijkheden als je niet eerst een eind wil rijden. Het enige vertier zonder auto is de pub aan de overkant van de straat…

Oma kreeg vorig jaar met de kerst een pacemaker (we moesten bij het kadootjesuitpakken op kerstochtend de ambulance laten komen…). Dit keer wachtte ze tot 29 december met hartproblemen krijgen, maar moest wel weer een aantal dagen het ziekenhuis in. Dat ziekenhuis is in Plymouth en om er te komen moet je een uur door nauwe bergachtige weggetjes rijden dus daar ben je wel een middag mee kwijt. We konden schoonzus natuurlijk niet zo achterlaten vlak voor de jaarwisseling, dus bleven een week langer. Een week waarin eega en schoonzus de hele middag weg waren en wij door de regen in huis bleven met alle lekkernijen die als troost- en bedankvoedsel werden gekocht.

Kortom, het was een lijnonvriendelijke vakantie waarin ik 2 kg ben aangekomen. Maandag dus maar weer naar de cursus, door de zure appel heenbijten en dan vol goede moed opnieuw beginnen.

Deze week wilde de weegschaal niet doen wat ik had gehoopt. Het doel van 120 kg bij kerstmis leek met nog 0,9 kg te gaan in anderhalve week heel haalbaar, maar deze week ging de weegschaal de verkeerde kant op. Ik heb iets meer gegeten en gedronken dan de vorige weken, maar nog wel netjes binnen het budget van WW punten dus ik weet niet precies waar het in zit. Misschien een gebrek aan beweging; ik heb de lange wandelingen niet kunnen doen in alle drukte, maar heb best vaak extra door de stad gefietst dus dacht dat het daardoor wel gecompenseert zou zijn. Misschien een gebrek aan slaap: deze week had veel korte nachtjes en ik val veel beter af als ik lang kan slapen. Bij mij betekent dat lang uit kunnen slapen, want ik blijf een nachtuil. En misschien zijn het gewoon de vrouwelijke hormonen waardoor ik vocht vasthoud. Mijn cyclus is niet meer heel regelmatig (en de eerste opvliegers heb ik ook al gehad) dus ik weet niet precies hoe de hormoonproductie loopt, maar als ik mijn blogje terugkijk had ik 28 dagen geleden ook een postje over een teleurstellend weekje.

Volgende week maandag is tweede kerstdag en dan zit ik in Engeland bij de schoonfamilie, dus dan weeg ik niet. Misschien dat ik vlak voor ik vertrek nog even weeg en kijk of het inderdaad weer hondertwintigkommanogwat is op kerst – dan is de doelstelling toch nog een beetje gehaald 🙂

Deze week ging heel goed, ik ben maar liefst 1,8 kg afgevallen en woog vanmorgen 120,9 kg. In totaal ben ik dus 10,8 kg afgevallen in 8 weken, da’s een mooi resultaat. De eerste 10 kg eraf had ik niet eens gemeld in mijn lijstje mijlpalen, maar het voelt wel als een mooie prestatie, vandaar de titel.

Met sinterklaas had ik niet zo heel veel moeite. Ik heb hele kleine chocoladeletters gekocht (40 gram) en voor de kinderen elk een zak sinterklaassnoep dus ik heb de verleiding ook gewoon vermeden. Dat wordt bij de kerststol straks nog moeilijk, die moet ik echt gaan inbudgetteren. Kerststol met spijs en roomboter; dat zal uit het wekelijkse budget moeten gaan komen denk ik.

Verder was ik een beetje ziek en was het weer erg herfstig, dus zijn mijn wandelingen er ook bij ingeschoten. Proberen of ik komende week weer twee keer een uur kan gaan wandelen, niet zozeer voor de verdiende propoints (want de verdiende bewegingspunten gebruik ik toch niet) maar omdat ik langzaam meer wil gaan sporten als ik wat lichter ben.

Mijn andere goede voornemen is om weer een beetje leuke recepten op te zoeken om te gaan koken. Op de een of andere manier is dat er ook een beetje bij ingeschoten en de laatste maand van het jaar is altijd zo druk dat het moeilijk is om daar tijd voor vrij te maken (zoeken, kopen, koken).

Ik ga vanavond niet naar cursus, want het is pakjesavond bij ons thuis. Maar ik had graag gegaan, want afgelopen week ging goed. Ik weeg nu 122,7 kg dus dat is 1,4 kg afgevallen in een week en in totaal nu 9 kg afgevallen in 7 weken.

Vanavond is wel weer lekker snoepen avond. Maar ik heb hele kleine chocoladeletters gekocht (chocola is duur in punten hoorde ik al van iedereen) en voor de kinderen ieder een eigen puntzak met sinterklaassnoep. Dan blijven er een schaal pepernoten over waar ik wel matig van kan eten, en de roomfondantjes die ik nog had van voordat ik ging weightwatchen. Maar die zijn me eigenlijk de punten niet waard: koop ik liever dure *echte* roomfondantjes bij de banketbakker om langzaam van te genieten. Tenslotte mag je zondigen als je genoeg budgetpuntjes overhoudt.

Nog 20 dagen tot kerst, dat is bijna 3 weken en ik moet nog 2.7 kg om op mijn einddoel van 120 te komen. Dat blijft ambitieus maar haalbaar dus.

Vandaag een t-shirt uit de kast gehaald dat ik niet meer leuk vond zitten omdat het te strak om mijn buik zat. Nu staat het weer leuk en kleed het zelfs af. Dat motiveert weer extra voor vanavond 🙂

Jawel, de tweede mijlpaal is ook bereikt: ik ben meer dan 5% van mijn gewicht kwijt want ik ben onder de 125,1 kg. Een hele kilo eronder zelfs, vertelde de weegschaal me vanmorgen, dus ik ben de afgelopen week 1.4 kg kwijtgeraakt. En dat ondanks de pizza op donderdag omdat we na het klussen en shoppen totaal geen fut meer hadden en met twee verjaardagen dit weekend!

De eerste verjaardag gaven we zelf, dus dat is wel een voordeel. Dan koop ik koek en lekkers dat me iets minder sterk in verleiding brengt (de slagroomtruffels liet ik in de winkel staan 🙂 ). Ik heb een heel klein stukje taart genomen en 1 slagroomsoesje. Slagroomsoesjes zijn sowiezo handig: 1 propoint per soesje dus je kunt heel makkelijk bijhouden hoeveel je wegeet.

Verder mis ik op andermans verjaardagen altijd de gezonde knabbels voor als je wilt snaaien tijdens het kleppen. Wij hebben dus veel wortels, komkommer en minitomaatjes op tafel staan als vriendelijk alternatief. Op onze feestjes blijven veel mensen eten (we geven ze vanaf 4 uur) dus hadden we de pasta met paprika uit de oven waarvan het recept hier ergens staat, en rijst met tandoorikip en naans. Met versgesneden fruitsalade als toetje. Het enige waar ik mijn weekbudget dus aan heb opgemaakt is de rode wijn: op je eigen feestje blijf je makkelijk doordrinken, zeker omdat het altijd wijn is die je lekker vindt.

De volgende dag hadden we een verjaarsfeestje bij vrienden. Dat is iets ingewikkelder (geen rauwkost op tafel en fruitsalade uit blik) maar dan kun je jezelf wel een beetje voorbereiden thuis. Het was alleen zo gezellig dat we chinees hebben gehaald en zijn blijven eten. Witte rijst, gado gado voor de groente en wat koe loe kai omdat ik dat het lekkerst vind. Volgens mij bij elkaar vriendelijker dan pizza is.

Maar deze week heb ik dus wel voor het eerst mijn hele weekbudget opgemaakt. Ik weet dat het daar theoretisch ook voor is, dus dat ik niet slecht ben. Maar het is fijn dat ook op de weegschaal bevestigd te krijgen. Hoewel… god straft meteen en de weightwatchers een week later zeggen ze bij ons op de cursus. Dus ik ben wel benieuwd naar het resultaat van volgende week.